Czaruś i jego rodzeństwo trafili do fundacji z zajezdni autobusowej, obecnie Czaruś mieszka w domu tymczasowym z bratem Teodorem. Oba kocurki szukają nowego domu, chętnie wspólnego.

Teodor (biało-bury) i Czaruś (bury) to niesamowicie fajne chłopaki. Czaruś jest odważniejszy przy pierwszym spotkaniu, ale potem wycofuje się na rzecz mniej odważnego brata i jest kotem spokojnym.

Teo podszedł do nas z rezerwą i przesiedział pierwsze dwie godziny pod kanapą jednak jak przekonał się do nas i całej reszty stada to prawie nie schodzi nam z kolan. Obaj świetnie i szybko ogarnęli kwestie korzystania z kuwety. Mają ogromne apetyty, jak to na młode kociaki przystało. Nie grymaszą przy jedzeniu. W zasadzie chyba wszystko im jedno co, byle było w miseczce.

Teodor dość donośnie upomina się o swoje i dba o to, żeby człowieki nie zapomnieli o porach karmienia. Kociaki fajnie dogadują się z naszymi pozostałymi kotami i bawią się ze sobą. Są ze sobą dość związane, więc fajnie jakby znalazły wspólny dom, ale w pojedynkę też dadzą sobie radę.

Najbardziej rozczula mnie jak witają mnie po przyjściu do domu i mruczą wtedy jak małe traktorki albo jak wtulone w siebie śpią na kanapie.